Vienna solidarity with Mourning Mothers of Iran

گردهمایی حامیان مادران پارک لاله در وین
2 آوریل 2011 ،هفته نودویکم

در روزهای بهاری سال جدید برای نود و یکمین بار کنارهم ایستادن و حمایت از مادران داغدارکه جرم فرزندانشان جز فریاد رهایی از استبداد نبوده است را تجربه نمودیم . عکس هایی از شیرکوه معارفی که در انتظار اجرای حکم اعدام خود به سر می برد دردست داشتیم و برای بهنود رمضانی که در شب چهارشنبه سوری کشته شد آرام گریستیم.
پدر بهنود رمضانی می گوید : پسرم نسوخته بلکه شب چهارشنبه سوری از سوی موتورسواران بسیجی به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته , تمامی بدنش، پشت و پهلوها کبود بود و حتی چهره اش هم کبود بود.اثرات کوفتگی زیاد بود با چوب یا باتوم، دست، پا و گردن او شکسته، یکی از بیضه هایش ترکیده و جان باخته است ..... سئوال من این است که این موتور های بی شماره، دست این از خدا بی خبران چه میکرد؟ چگونه دست هر کسی یک موتور بی شماره داده اند و افتاده اند توی خیابان ها؟ بنویسید به کدامین گناه بچه من کشته شد؟ فریاد پدر و مادرش را به مردم برسانید. حرف من همین است. واگذار میکنیم به خدا که خودش گفته انتقام خون به ناحق ریخته شده را می گیرد.
مادران پارک لاله ، مادران جانباختگان سی و دو سال گذشته، خواستار محاکمه آمران وعاملان اعدام ها ، شبیخون به منازل، به خاک وخون کشیدن خوابگاه ها، کشتارهای قومی و دینی ، زندان ، شکنجه ، تجاوز و ترور هستند. مخالف هرگونه قتلی با هر شکل و هر نامی هستند. خواهان آزادی بی قیدو شرط همه زندانیان سیاسی ، عقیدتی و مدنی هستند، اعدام را یک قتل سازمان یافته می دانندو خواهان لغو قانون مجازات اعدام هستند